25 ឧសភា 2025
បើទោះបីកុមារទាំងអស់អាចលេងសប្បាយបានក៏ដោយ ក៏មានកុមារខ្លះមានភាពខុសគ្នាផ្នែកការអភិវឌ្ឍន៍ខួរក្បាលដែលបណ្តាលឲ្យមានភាពសកម្មខ្ពស់ និងការខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់។ រោគសញ្ញាខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់/សកម្មភាពខ្ពស់ (ADHD) ជាភាពខុសប្រក្រតីផ្នែកសសៃប្រសាទដែលមានរោគសញ្ញាសំខាន់ចំនួនបី៖
ខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់
សកម្មភាពខ្ពស់
អារម្មណ៍ឆាប់ប្រតិបត្តិ
ADHD មានឥទ្ធិពលលើកុមារប្រុស ច្រើនជាងស្រី ៣ ដង ហើយអាចប៉ះពាល់ដល់សមិទ្ធផលសិក្សា របៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងសុវត្ថិភាព។
ខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់៖
ងាយរំខាន មិនអាចផ្តោតលើភារកិច្ច។
ធ្វើកំហុសដោយមិនប្រុងប្រយ័ត្ន ភ្លេចរបៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។
បាត់បង់សម្ភារៈជាញឹកញាប់។
រោគសញ្ញាហួសហេតុពេលធ្វើភារកិច្ចមិនគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែប្រសើរឡើងនៅក្នុងបរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់ ឬពេលធ្វើសកម្មភាពដែលចូលចិត្ត (ឧ. លេងហ្គេម)។
សកម្មភាពខ្ពស់៖
រអិល ឬផ្លាស់ទីជានិច្ច (ឧ. បុកដៃ ឬចលនា នៅលើកៅអី)។
និយាយច្រើនពេក រំខានអ្នកដទៃ ឬស្រែកនៅក្នុងថ្នាក់។
ពិបាកលេងដោយស្ងប់ស្ងាត់។
អារម្មណ៍ឆាប់ប្រតិបត្តិ៖
ធ្វើអ្វីមួយដោយមិនគិត (ឧ. ឆ្លើយមុនគេ បញ្ចូលខ្លួនទៅកាន់អ្នកដទៃ)។
ពិបាករង់ចាំវេនរបស់ខ្លួន។
អាចធ្វើអំពើដែលមានហានិភ័យ។
ហេតុផលពូជសាសន៍៖
កុមារដែលមានប្រវត្តិគ្រួសារមាន ADHD មាន ហានិភ័យខ្ពស់ជាង ៤-៥ ដង។
បរិស្ថាន៖
បញ្ហាក្នុងគ្រាពេលមានផ្ទៃពោះ (ឧ. កំណើតមិនទាន់ពេល ទទួលពុលសំណាញ់ ស្រា ឬថ្នាំជក់បារី)។
ការចិញ្ចឹមមិនសមរម្យ ដូចជាអ្នកក្មេងប្រើអេក្រង់ច្រើនពេក។
ការអប់រំឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀន៖
យល់ដឹងអំពីជំងឺ ដើម្បីគាំទ្រកុមារផ្នែកសិក្សា និងអារម្មណ៍។
ជៀសវាងការដាក់ទោសខ្លាំង ប្រើភាពអត់ធ្មត់ និងការណែនាំទន់ភ្លន់។
ថ្នាំ៖
ថ្នាំកំពុងជួយសកម្មភាព (ឧ. methylphenidate) ជួយផ្តោតអារម្មណ៍ និងគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ឆាប់ប្រតិបត្តិ។
ថ្នាំមិនជួយសកម្មភាព (ឧ. atomoxetine) ជាជម្រើសសម្រាប់កុមារដែលមិនអាចទ្រាំថ្នាំសកម្មភាព។
កែប្រែអាកប្បកិរិយា និងបរិយាកាស៖
បង្កើតរបៀបប្រចាំថ្ងៃមានរចនាសម្ព័ន្ធ និងកាត់បន្ថយអ្វីដែលរំខាន។
ប្រើការលើកទឹកចិត្តវិជ្ជមាន ដើម្បីលើកទឹកចិត្តអាកប្បកិរិយាដែលចង់ឲ្យកើតឡើង។
ដោយមានការធ្វើវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវ និងការរួមបញ្ចូលនៃការព្យាបាល កុមារដែលមាន ADHD អាចរីកចម្រើនក្នុងសិក្សា និងសង្គម។ ការចូលរួមព្យាបាលឆាប់រហ័សជួយកាត់បន្ថយបញ្ហាអាកប្បកិរិយា និងបង្ហាញសមត្ថភាពពេញលេញរបស់ពួកគេ។